Uzun Süreden sonra içimden yazı yazmak geldi yeniden ;

Geçirdiğimiz onca zamanı düşünüyorum, evrilen büyüyen bir canlı gibi gelişen ilişkimizi ve geçen yılları.

İlk gördüğüm gün çok sevmiştim seni bişeyleri kaybetmekten tekrar korkmaya başlamıştım, düşünürken gözlerim dolu dolu oluyodu  içim dolmuşta taşmaya yer arıyormuş gibi, eyy zaman sen nelere kadirsin sana kavuşabilmek için ağladığım zamanlarımda bugün yaşayacağımı biliyordum inanıyordum ondan hiç acımadı canım hiç kırılmadım düştüm ama kanamadım hiç içime engin bir sabır doldu bizi beklerken.

Başkaydın sen hala başkasın tanıdığım en temiz insansın tartışmasız yanında gri kaldığım beyazsın, insanlığa umutsun belki de. İçinde küçük çoçuğu öldürmeyen ama kocaman olmuş devleşmiş hayat arkadaşımsın. Babamsın yeri geldiğinde hiç olmamış kardeşimsin. Şu hayatta güvendiğim tek insansın belli etmesem de kendimeden bile çok güvendiğimsin aslında.

İçimde büyüyen canın canından parçan senden armağan olan kızımız var bi de düşündükçe cümleler bile düğümleniyor gözlerim yanıyor bu cümleleri kurarken biliyorumki çok şanslı bir çocuk getiriyorum dünyaya babası sen olduğun için, biliyorum ki bana birgün bir şey olsa da ben olmasam da sen ona çok iyi bakarsın. Biliyorum ki kızımın ilk aşkı da sen olacaksın babam gibi adam diyecek o kadar hayran olacak sana tıpkı annesi gibi.

Eyy gözümün nuru ben biraz hoyrat ben biraz başına buyruk bu hayatta ama bil ki bir daha doğsam bil ki yeniden gelsem dünyaya yine senin olmayı dilerdim, yine seni armağan bilirdim .. 

Baba başka birşeydir ..

Biliyorum belki de serzenişlerim manasız, abartılı ve fazla tekrar da ama dinleyin ...

Baba . ..

Baba ne demek ? Kelimelerle cambazlık yapabilecek yetiye sahipken bu kelimede kilitleniyor kalemim ..
Göğsüme bir yumru oturuveriyor, kimseyi anlatamayacağınız anlatsalar da neler yaşadığınızı anlayamayacakları bir kelime işte .. Nasılsın diye sorduklarında dilinden dökülen iyiyim kelimesine savaş açan milyonlarca kelimee ..

Bayramları el öpmemek ne demek anlayamazsınız..

sokakta baba kız gördüğünüzde içinize düşen o ateşi tarif edemezsiniz..

Baba kelimesini telafuz ederken içinizde kopanları, yüreğinizin ne kadar acıdığını anlatamazsınız kimseye ..

Bazen sebepsiz gözleriniz dolduğunda, daldığınızda, durgunlaşdığınız da bunun nedenini açıklayamazsınız.

Korkusuzca arkamda babam var diyemezsiniz mesela

Her düştüğünüzde yine kendi kendinize kalkarsınız da elimi tut diyebileceğiniz kimseniz olmaz  ..

Ben "babamı özledim" diyemezsiniz ..

Evet benim bir babam var ve en acısı da bu işte hayatınız boyunca hiçbir şeyi beğenmemiş, sizi beğenmemiş belki varlığınıza lanet etmiş ve her zaman bir adım atacakken önünüzü kesmiş bir baba

.. Asla candan sarılmamış, hiçbir zaman yanınızda olmamış, suçlamış çokca, altından kalkamayacağınız yüklerle ezilmenize sesini bile çıkarmamış, hayatına dahil olmak isterken sizi hep itmiş, mutlu olduğunuz herşeyi çamura bulamış ..


Evet  benim bir babam var, hiç sarılamadığım, elimi uzattığımda hep uzakta olan ve artık sarılmaktan çoktan vazgeçtiğim bir babam var ..

Bayramları Hiç Sevmem..

 
 Hüzünlü olurum ben bayramları, bayram sarılamadığım babamdır benim, uzaktan izlediğim ailelerdir, hissetmek isteyip de hissedemediğim sıcaklıktır bayram, dedim ya işte "Bayramları hiç sevmem ben !"
 
Herşeyi çok gördüğü gibi elbette bunu da vermedi bana hayat, yoksunluktur benim adım ömrümce yaşamak isteyip de yaşayamadıklarımdır, kursağımda kalan heveslerdir, bekleyişler umutlardır nafile, hayat demek ölümü beklemek demektir işte.
 
Ucundan kıyısından yakalayıp her defasında kendimi içeri sokmaya çalıştığım bir kapıdır, aralığından gözetlediğim dahil olamadığım isteyip de yapamadığım onca şeydir işte, her defasında çocuk kandırır gibi avucuma sıkıştırdığı avuntulardır,  hepsi bu o kadar.

Kıyısından döndüğüm bir uçurumdur  her seferinde umut, ahhh hayat ne çok izledim dalga geçişini benle, karşıma geçip eğlenişini ne çok izledim, ne yaptım da olmadı ne yapmadım da eksik kaldı daima.

Bir bir söküldü işte ilmeklerim, bir bir söküldü ne varsa, hani o heyecanlar var ya işte şimdi onlar da yüreğimde soğuk bir taş parçası gibi oturuyor, senden çok alacağım var yakana yakışıp soracağım çok hesap var, ben senin o şanslı insanlarından asala olamadım hayat, ben önüne armağanlar serdiklerinden olamadım, ben zaten hiç bir zaman uğruna uğraştığın bi insan olmadım ki..

Senden vazgeçmişim, geçmemişim neyi değiştirir, gurur duyabilirsin kendinle. Kollarımı açıp ben sana yenilmeyeceğim diye haykırdığım  günler geride kaldı, acımadı dediğim yaralar yanıyor şimdi, sevin işte sevin
ben çoktan pes ettim !


 

Teşekkkür Ederim

Geçmiş ne zaman geçmiş olur,

Geçmiş geriye dönüp baktığınızda yaşanan hiçbir şeyi hatırlamadığınız da geçmiştir.

Ve bazen olduğunuz yerde minnettarlığınıza karşılık varlığını yoksaydığınız  da geçmiştir.

Tanıdığım ama hatırlayamadığım o insanlar, yerler, zamanlar 

Biliyorum bana kızgın olanlar var, belki de yoluna devam edemeyenler, biliyorum şuan ki mutluluğumda

kiminizin mutsuzlukları var, affedin 

ve iyi hissedebilmem için kendimi yolunuza devam edin,

Şimdi olduğum yerde sizden öğrendiklerim var

Ve sizde unuttuğum için artık bende olmayan anılarım.

Affedin!

Ben çok mutluyum, ve biliyorum kızdırıyor bazılarınızı mutluluğum

Kötü bir niyetim yoktu, ne kadar işe yarar bilinmez bir katilin öğütleri ama sevin yeniden.

Bütün sayfaları temiz şimdi defterimin çok sevdim ben birini 

İnanması güç biliyorum

Ben bir adamı çok sevdim..

Ve eğer birgün onunla karşılaşacağımı bilseydim

Hiçbir anını yaşamazdım hayatımın, sadece beklerdim

Geride bir geçmiş dahi bırakmazdım..

Ama siz yine de beni affedin, arındırın vicdanımdan.

Teşekkür ederim, şimdi ben ben olduysam eğer, şimdi ben seviyorsam delice, hepinizden birşey

öğrendiğim içindir.

Hepinize minnettarım..

Rakının beyazında bul beni

   Dostlarım, şarkıcı Yeliz'in dediği gibi "Dostlarım, aşklarım, hayatıma deyip geçenler, delip de geçenler" bu gece hepinize selam olsun. Kanıma karışan hüzün ve aşkla rakının beyazında taze sevinçler, sevgiler ve acılarla hepinize selam olsun.

   Ne anlatacaktım sahi, özledim sizi ne zamandır yazmadım değil mi?
Heyhat hayat bazen ne garip ne acımasız vurur da durur duvarlara da acımaz kanayan yaralarına niye bu hüzün gece vakti, bir paranoyağın  itiraf güncesidir bu .



Birbiriyle raks eden kadehlerin tınısında aşka ve tanrıya inanma vaktidir bugün.
Şükredelim verdiği nimetlere tanrının bu gece rakının huzurunda.
Kanımıza karışırken acımasız örümcekler gibi alkolün etkisi inanırız belki de hiç olmayan yalanlara.
Ben  kimim ben, ben değilim benden ötürü ve ben,ben değilim benden içeri.
Rakının beyazında bul beni, yüreklilere yakışır kaybolmak rakının kokusunda .
Rakının kokusunda var yanıma bul beni ben küçük kız ben yaralı kanat ben aşka aşık ben sana köle
içelim dostlarım bu gece içelim herkesin şerefine .
İçiyorum bu gece dostlarım hepinizin şerefine ..

onun için ..

                                                                                                                                                                                     


siz hiçbirinin varlığından güç aldınız mı ?
yere göğe sığamadığınız zamanlara boyun eğdiniz mi , hani göğsünüzde bir canavar varmış gibi
geceleri yatağınızın dar geldiği oldu mu?
siz hiç ömrünüzü birine adamayı düşündünüz mü?
benliğinizden vazgeçtiniz mi ?
bütün herkesi affettiniz mi onun güzelliği hatırına
dünyaya yeniden bir şans verdiniz mi onun için
o oldunuz mu , düşünürken , konuşurken , yaşarken .
ben oldum..
her şeyin güzelliği çirkinleşti bir an onun yanında
gülüşünün dışında hiç bir şey anlam taşımaz oldu .
kendimi zayıf hissettiğim günler geride kaldı sanki
bir hayat düşündüm ilk defa iki kişilik ve kendime bir kez daha şans verdim ..
güzelliğinden güç alıp bağışladım tüm günahları ve günahkarları
bu hain dünyayı bile affettim
çünkü hayat meğer onu tanımakla başlamış
mümkün mü uyuyabilmek onsuz
yörüngeden sapan gezegenler gibi , yalpalıyorum uzakken ..
sokaklar kimsesiz şayet yanımda değilse yürürken ..
hani anlatsam tahammül edemezsin diye düşünüyorum bazen ..
siz hiç birini taparcasına sevdiniz mi?
kıbleyi o bildiniz mi ?
dünyadaki tek doğruyu "o" kabul ettiniz mi .?
siz hiç ona bir şey olmasın benim canım yansın diye cümleler kurdunuz mu ?
onun dışında sahip olduğunuz herşeyi gözden çıkarabilecek gücü buldunuz mu içinizde ..
ben buldum ..
çünkü ben ölümlü bedenimde
toprak olacakken bile
kabrimde açacak çiçeklere adını ezberletecek kadar
çok sevdim ..

tarifsiz

senden nefret etmiyorum, etseydim eğer bir umudum olurdu nasıl bir his tarif edemiyorum, kekremsi bir duygu içimde adı nefret değil , eğer nefret olsaydı evet gerçekten bir umudum olurdu, çünkü nefrettir zıttı aşkın ve her şey zıttıyla var olur evrende işte bu yüzden biz yokuz artık , birbirimize karşı durabilecek kadar bile yokuz artık.
ne kadar da zavallıymışım diyorum şimdi , yıllarca seni sevmeyen birinden sevgi bile değil sadece gülümseme beklemişim. nasıl bir zayıflık ki bu umut etmişim oysa umut değil mi en büyük hastalık , umut değil mi ızdırabı çoğaltan ..
vazgeçmek zor olan değildi zor olan kabullenmekti , zor olan bir daha asla görmeyecek olmaya alıştırmaktı kendini zor olan , dışarıda birbirine sarılan insanlar gördüğünde kafanı çevirmeyi  öğrenmekti , bayramları hiç çalmayan kapılardı , başkalarına adadığın sevgini  görmekti ..
şimdi düşünüyorum hani sen ölsen bir daha hiç olmayacak olsan , ağlar mıyım? üzülür müyüm canım yanar mı?
hayal ediyorum tabutta sen varmışsın sarmışlar seni yeşillere birileri seni omzunda taşıyor belkide hallerinden hoşnutsuzlukla ,  birileri ağlıyor öte de ben varım taş kesmişim sanki ağlamıyorum ama bakıyorum olanlara izliyorum insanları
 ağlayanlar var belli ki zamanında sevgini adadıkların ya da yaşananların hatırına zoraki ağlamaya çalışanlar .. geçmiş günlerinizi ananlar olur belki bir zamanlar sevmiş gibi yaptıkların belki ,  çünkü sen ancak -miş gibi yaparsın
 şu hayatta tek bir kişiyi sevdin sen "kendini" . yaradılışına aykırıydı düşünmek birini kendinden çok ne mutlu sana bak şimdi en sevdiğinle altındasın toprağın "kendinle"
 sonra koyacaklar o esnada seni o soğuk mermere dönüp soracak "nasıl bilirdiniz  ?" hiç bilmedim diyeceğim hiç bilemedim , ben ona en yakın uzaktım .. ben onun kanından olan yabancıydım ..